Wim Kok (80), de zaterdag overleden oud-premier en minister van Staat, heeft de weg geplaveid voor het huwelijk van prins Willem-Alexander en Máxima Zorreguieta. Hij wist het verzet tegen de partnerkeuze van de prins van Oranje te kanaliseren door Jorge Zorreguieta weg te houden bij de trouwplechtigheid op 2 februari 2002.
Zorreguieta zag daar uiteindelijk zelf vanaf. Aan dat besluit was een lange spannende tijd vooraf gegaan waarin oud-minister Max van der Stoel namens minister-president Kok onder meer naar New York en São Paulo reisde om Zorreguieta ervan te overtuigen dat zijn aanwezigheid vanwege zijn verleden als minister onder de Argentijnse junta onwenselijk was. Het zou een ‘samenleving splijtende discussie’ met 'desastreuze effecten’ opleveren, aldus Kok.
Met een verklaring van Zorreguieta in de hand, kon Wim Kok het parlement om de voor de erfopvolging en het toekomstige koningschap noodzakelijke toestemming vragen voor het huwelijk. Willem-Alexander had dat moment overigens niet afgewacht. Hij had zijn vriendin op de vijver van Huis ten Bosch al ten huwelijk gevraagd.
Kok redde met zijn handelen de monarchie, maar de PvdA-leider vond het eigenlijk maar zonde van zijn kostbare tijd dat hij zich intensief moest bezighouden met het liefdesleven van Willem-Alexander. Dat de prins bij een reis naar de Verenigde Staten ook nog eens domme dingen zei naar aanleiding van een Argentijns krantenartikel, hielp ook niet om in alle rust en discretie tot een oplossing te komen. "Hij was een beetje dom", oordeelde later ook Máxima.
Respect
Met het grootste respect gedenken wij Wim Kok. Dat zeggen koning Willem-Alexander, koningin Máxima en prinses Beatrix in een verklaring op het overlijden van Kok.
"Gedurende vele jaren zette hij zich gewetensvol in voor ons land. Als vakbondsvoorzitter behoorde hij tot degenen die de basis legden onder ons poldermodel. Als minister van Financiën en minister-president boezemde hij vertrouwen in door zijn integriteit en zijn talent om complexe problemen hanteerbaar te maken. Sociale bewogenheid was de grondtoon in zijn leven. Nederland is hem veel dankbaarheid verschuldigd. Op deze verdrietige dag gaan onze gedachten uit naar zijn vrouw en zijn familie.''
Bron: ANP
