Luxemburgs prinsje gaat wonen op kasteel Fischbach

Schloss Fischbach is een kasteel met een Nederlands randje. Het heeft namelijk eerder toebehoord aan de Nederlandse koningen Willem II en Willem III. Die waren tegelijkertijd ook groothertog van Luxemburg.

De geschiedenis van Fischbach gaat terug tot de 11e eeuw en het kasteel heeft in de loop der tijd vele gedaantewisselingen ondergaan. Koning Willem II kocht het in 1847 en liet vooral veel aanbouw slopen. Veel plezier beleefde hij er niet aan, want al in 1849 overleed de koning-groothertog. Zijn zoon en opvolger Willem III kocht Fischbach uit de nalatenschap en hield het tot zijn eigen overlijden in 1890 in bezit.

Verkoop

Met de dood van Willem III kwam ook een einde aan de personele unie tussen Nederland en Luxemburg. Koningin Wilhelmina kon haar vader niet in Luxemburg opvolgen omdat vrouwen daar geen troonrechten hadden. Haar moeder koningin-regentes Emma verkocht het kasteel daarom aan de nieuwe groothertog Adolf, die op grond van een eerder familieverdrag tussen het huis Oranje-Nassau en het Duitse huis Nassau-Weilberg op de troon was gekomen.

Het kasteel is daarna in gebruik gebleven bij de groothertogelijke familie en dient om en om als residentie voor het afgetreden staatshoofd en als woning voor de toekomstige groothertog. Zo ging groothertogin Charlotte er na haar terugtreden in 1964 wonen. Na haar overlijden in 1985 ging de huidige groothertog Henri er als troonopvolger naar toe. In 2002 werd weer stuivertje gewisseld: Henri ging naar Chatêau Berg en zijn twee jaar eerder afgetreden vader Jean naar Fischbach.

Nieuwe bewoners

Vorig voorjaar overleed Jean op 98-jarige leeftijd, waarna het kasteel vrij kwam. Guillaume en Stéphanie trokken na hun verblijf in Londen in kasteel Fischbach, waar ze ook aankondigden gezinsuitbreiding te verwachten. "Dit is een ideale plek om een kind groot te brengen", aldus Guillaume eerder. Hij had zelf geweldige herinneringen aan zijn eigen jeugd, en aan de prachtige natuur rond het in midden Luxemburg gelegen Fischbach.

Bron: ANP