Van Amerikaanse filmster tot prinses van Monaco
Deze week was de negentigste geboortedag van prinses Gracia van Monaco. Als actrice én prinses werd zij tijdens haar leven wereldwijd in de harten gesloten. Bij filmliefhebbers, royaltyfanaten én modekoninginnen. Maar wie was zij en hoe kan het dat zij bijna veertig jaar na haar overlijden nog steeds zo populair is?
Grace Kelly werd in de jaren twintig geboren in het Amerikaanse Philadelphia. Al jong besloot zij dat er een toekomst voor haar weggelegd zou zijn in Hollywood. Als actrice op de bühne én op het witte doek. Ze had ongetwijfeld nooit kunnen vermoeden dat zij na een kortstondige en succesvolle acteercarrière haar verdere jaren zou slijten als prinses van Monaco.
Op het witte doek
Al op haar 22e maakte ze in 1951 haar debuut als actrice in de Amerikaanse zwart-wit film Fourteen Hours. Niet veel later werd zij door de alom gevierde regisseur Alfred Hitchcock gevraagd om de hoofdrol te spelen in zijn Dial M for Murder.
Kelly en Hitchcock konden het op de set goed met elkaar vinden en spraken veel over Hitchcocks nieuwe filmplannen. "We spraken er vaak samen over, zelfs nog voor ik wist dat ik er een rol in zou spelen", zo vertelde zij later in interview over haar Hitchcockfilms.
Hitchcock was meer dan tevreden, en had al tijdens de voorbereidingen besloten dat ook de hoofdrol in zijn volgende films, Rear window en To Catch a Thief, voor Kelly weggelegd zou zijn.
Lees verder onder de beelden.
Trouwen met een prins
In de jaren vijftig volgden nog zeven succesvolle films - inclusief een Oscarnominatie én een Oscar - en speelde zij de sterren van de hemel naast grote namen als Louis Armstrong en Frank Sinatra. Toch stond op dat moment haar leven ook op het punt om drastisch te veranderen.
In 1955 ging Kelly in de Amerikaanse delegatie naar het prestigieuze filmfestival in Cannes. Daar ontmoette zij prins Rainier III van Monaco. Er ontstond een vriendschap die op 19 april 1956 uitmondde in een huwelijk.
Lees verder onder de beelden.
Grace Kelly werd prinses Gracia van Monaco, en samen met prins Rainier kreeg zij drie kinderen: Caroline, Albert en Stéphanie.
Lees verder onder de foto.
In de hoofden en harten
Haar nieuwe functie als prinses van Monaco betekende niet alleen dat zij zich op een andere manier kon inzetten voor de maatschappij en zich geliefd kon maken bij het volk van Monaco met haar vriendelijke en benaderbare houding. Het betekende ook dat zij haar zo geliefde filmcarrière vaarwel moest zeggen.
Toen Hitchcock haar in 1962 vroeg een kleptomane vrouw te spelen in zijn nieuwe film Marnie ontstond er publieke weerstand in Monaco. De prinses sloeg het aanbod af, en zou nooit meer terugkeren op het witte doek.
In 1979 besloot zij samen met haar echtgenoot een eigen film te maken voor het goede doel. Deze film is echter nooit verschenen.
Lees verder onder de foto.
Tijdens het filmproces werd de wereld in 1982 plotseling opgeschut door een schokkend bericht. Prinses Gracia had tijdens een autorit door de bergen een beroerte gekregen, en als gevolg daarvan een ernstig auto-ongeluk. Een dag later overleed zij in het ziekenhuis.
Het afscheid van de prinses liet zien hoe geliefd zij was. De uitvaart werd door ruim vierhonderd mensen bezocht, en nog eens miljoenen mensen volgden het live op televisie.
Trots
Vandaag, inmiddels bijna veertig jaar na dato, weet de prinses nog steeds door te dringen tot de harten van mensen. Met een nostalgisch gevoel kijken mensen naar de films van Hitchcock, dragen zij de eigenzinnige en moderne look van de prinses, en denken zij terug aan haar jaren als prinses.
Prins Albert van Monaco is trots op het nalatenschap van zijn moeder. "Ze had een ongelofelijk talent om mensen echt te raken met haar vriendelijkheid en haar gulheid. Dat heeft zijn sporen nagelaten in de hoofden en harten van veel mensen, nu nog steeds. Daar ben ik heel trots op."
Foto's: MGM / ANP
