Het geluk van Charlène

Zoals wel vaker gebeurt in vorstelijke  kringen ontmoeten Albert en Charlène elkaar bij een sportevenement. De Zuid-Afrikaanse Charlène Wittstock, op 25 januari 1978 geboren in Zimbabwe, is een getalenteerd zwemster. Prins Albert staat sportief gezien eveneens zijn mannetje: ook hij mocht graag een baantje in het water trekken, en als Olympisch bobsleeër heeft hij zijn sporen verdiend. De twee ontmoeten elkaar in Monaco bij een zwem-evenement: Mare Nostrum, in 2000. ‘Nadat hij me had zien zwemmen’, aldus Charlène tegen Vanity Fair, ‘vroeg Albert mijn management om toestemming om me mee uit te nemen. We hebben de hele avond gelachen en gepraat.’ Het zal nog 6 jaar duren voordat ze met hun relatie naar buiten treden.  Tijdens de openingsceremonie van de Olympische Winterspelen in 2006 maken ze de buitenwereld bekend dat ze verder samen door het leven willen. Albert, 20 jaar ouder dan zijn aanstaande bruid, is dan al vader. (Van dochter Jazmin, geboren in ’92, en zoon Alexandre Coste, 2003).

Buitenkant

In de zomer van 2010 verloven Albert en Charlène zich – eindelijk. Nog los van de vraag of ze zeker weten dat ze de ware hebben gevonden speelt bij Albert het feit dat hij gewoon niet zo trouwlustig is aangelegd. Daar maakt hij ook geen geheim van. ‘Nee, ik word niet elke ochtend wakker met de gedachte dat ik moet trouwen en voor een erfgenaam moet zorgen’, zegt hij tegen het blad ‘Point de Vue’. Albert en Charlène vormen niet het prototype van een dolgelukkig stel. Albert wil nog wel eens een glimlach opzetten, maar Charlène wordt net iets te vaak gefotografeerd of gefilmd terwijl ze kijkt of ze elk moment in tranen kan uitbarsten. Ook de manier waarop ze elkaar in het openbaar bejegenen zou je niet meteen als ‘vertederend’ omschrijven. Allemaal buitenkant natuurlijk, maar toch.

Als toekomstige prinses staat Charlène ook nog eens voor de onmogelijke opgave om in de voetsporen van wijlen haar schoonmoeder, prinses Gracia, te treden. Ze geeft bovendien eerlijk toe dat het inburgeren in het vorstendommetje haar zwaar valt. ‘ Ik ben Afrikaans’, zegt ze na haar verloving tegen het Britse blad Tatler. ‘Ik ben geen geboren Monegask en ben ook niet geboren als prinses. Maar ik zal het zo goed doen als ik kan.’

Naarmate de huwelijksdatum – 1 juli 2011 – dichterbij komt,  meent de roddelpers signalen op te vangen dat Charlène wil afzien van de voorgenomen bruiloft. Ze zou minstens één poging hebben gedaan Monaco en dus ook haar aanstaande huwelijk te ontvluchten.  Alle geruchten ten spijt – het huwelijk gaat door. Een tweedaags feest met alles erop en eraan, inclusief een spetterend vuurwerk en witte rozenblaadjes. En dan komen bij de bruid de tranen – niet zomaar één traantje dat discreet over een wang biggelt, maar echte snikken. ‘ Het waren de zenuwen’, zegt Charlène daarover later. ‘De oplopende spanningen maakten dat ik moest huilen. En toen de tranen over mijn wangen rolden, beseft ik ‘ Oh nee, nu hebben ze me zien huilen. En toen werd het daardoor weer erger!’.

Al tijdens de wittebroodsweken vertonen zich barstjes in het kersverse huwelijk. De echtelieden zouden tijdens hun huwelijksreis in aparte hotels hebben overnacht, vrij ongebruikelijk voor een honeymoon. De geboorte van de tweeling Gabriëlla en Jacques, nu een jaar geleden, lijkt een kentering te brengen. Op het doorgaans versteende gezicht van moeder Charlène zien we steeds vaker een glimlach doorbreken. ‘ Toen ik ze voor het eerst hoorde huilen was ik betoverd door emoties’, zegt ze tegen Paris Match. ‘Ze zijn schattig. Ik ben smoorverliefd.’

In hetzelfde blad vertelt ze later: ‘Toen ik in 2011 met prins Albert trouwde, heb ik de roep van de liefde gevolgd, de wens een gezin te stichten en een lange reis te ondernemen met de man van wie ik houd. Toen ik in het paleis aankwam, kreeg ik van niemand een handboek hoe je vorstin wordt. Deze muren hadden al sinds meer dan twintig jaar geen vorstenpaar meer geherbergd. In dit verband is mijn man mijn grootste steun en toeverlaat. Hij staat mijn dromen niet in de weg en houdt me niet tegen dat te doen wat ik doen wil.’

Albert laat zich evenmin onbetuigd. Trots vertelde hij onlangs tegen het magazine People dat zijn echtgenote een hele goede moeder is voor hun kinderen. ‘ Ik denk niet dat ze zoveel zouden lachen en zo blij zouden zijn als Charlène niet zo'n goede moeder was", aldus de prins. ‘Ze wil heel graag veel bij de kinderen zijn. Dat is ze iedere ochtend al vanaf 06.00 à 06.30 uur.’ Als al die wederzijdse loftuitingen niet alleen maar voor de bühne zijn, dan hoeven we ons over het huwelijksgeluk van deze Grimaldi’s geen zorgen te maken. Kijk zaterdag naar de uitzending voor een reportage over het geluk van prinses Charlène. Door: Anneke Verhoeven