Delphine is voorbeeld voor andere buitenechtelijke kinderen
Het onverwachte succes van Delphine Boël in haar strijd om erkenning als biologische dochter van de gepensioneerde Belgische koning Albert II, spoort andere buitenechtelijke kinderen aan om soortgelijke procedures te beginnen tegen hun vermoedelijke vader. De overwinning van de kersverse prinses van België leidt volgens advocaten in het familierecht nu al tot een 'Delphine-effect', zo meldt Het Nieuwsblad zaterdag.
"Vroeger konden we buitenechtelijke kinderen redelijk gemakkelijk adviseren: begin niet te procederen, je maakt geen kans. Nu moeten we zeggen: probeer toch maar, alles is mogelijk. Delphine was ogenschijnlijk ook kansloos. Ze had alle wettelijke bepalingen tegen, maar won uiteindelijk wel", aldus hoogleraar en advocaat Frederik Swennen van de universiteit van Antwerpen.
Delphine is blij met de erkenning die donderdag werd bekrachtigd door het Hof van Beroep in Brussel. Dat stelde haar in het gelijk na een ruim zeven jaar durend juridisch gevecht tegen haar hardnekkig ontkennende vader koning Albert. Ze is inderdaad zijn dochter en kan ook zijn achternaam voeren: Van Saksen-Coburg. Ze hoopt, zo lieten haar advocaten weten, dat "veel kinderen die dezelfde beproevingen moeten doorstaan, kracht zullen putten" uit haar overwinning.
Inspiratie
Ze heeft inderdaad een precedent geschapen, stelt Het Nieuwsblad vast. Ze wist stap voor stap alle obstakels op te ruimen, zoals bijvoorbeeld de termijn waarbinnen het vaderschap kan worden betwist en het feit dat ze volgens het recht al een wettige vader had, Jacques Boël. "Door dat succesvol aan te vechten, tot bij het Grondwettelijk Hof, zette ze de poorten open voor haar lotgenoten", zegt Swennen.
Er zijn geen betrouwbare statistieken, maar volgens advocaat Elfri De Neve hebben intussen honderden "onwettige" kinderen in België zich laten inspireren door Delphine. Volgens hem is er sprake van een historische verandering. "De wetgeving is tot stand gekomen ten tijde van Napoleon. De vader was degene die met de moeder was getrouwd en vragen werden niet gesteld. DNA-onderzoek bestond niet. Zodra een gezin een wettelijke eenheid vormde, werd daar niks aan veranderd. Dat heeft Delphine doorbroken. De waarheid van het bloed primeert op de rechtszekerheid van een familie: een kind heeft het fundamentele recht om haar vader te kennen."
