Het verhaal achter de parel-tiara van prinses Ingrid Alexandra
Op haar achttiende verjaardag verschijnt prinses Ingrid Alexandra met een parel-tiara op haar hoofd. Deze tiara is al geruime tijd in het bezit van de Noorse koninklijke familie. Hier lees je meer over de historie van het juweel.
De tiara van Ingrid Alexandra is van generatie op generatie doorgegeven door prinses Ingeborg (1878-1958). Zij was prinses van Denemarken, Zweden en Noorwegen. Ingeborg trouwde met prins Karel van Zweden in 1897. Het paar kreeg vier kinderen, waaronder prinses Märtha die trouwt met de latere koning Olav V. Hij was de vader van de huidige koning Harald, de grootvader van Ingrid Alexandra. "Het betekent veel voor mij dat de tiara nu aan prinses Ingrid Alexandra is gegeven," zei prinses Astrid. Astrid is een van de zussen van koning Harald en kleindochter van de oorspronkelijke eigenaar van het diadeem, prinses Ingeborg.
Lees verder onder de foto.
Een licht diadeem
Het diadeem is aangeschaft door prins Karel bij Boucheron, een juwelier. De prins had het diadeem gezien op een expositie die in het jaar 1900 in Parijs werd gehouden. Van oorsprong bestond het diadeem alleen uit diamanten cirkels, later zijn hier de parels aan toegevoegd. Dit legde prinses Astrid in 2022 aan het Noorse persbureau uit. “Grootvader kocht dit voor mijn grootmoeder omdat het lichter was om te dragen bij belangrijke gelegenheden”, vertelde prinses Astrid.
Lees verder onder de foto.
Geschenk voor prinses Ingrid Alexandra
Wanneer Ingeborg in 1958 overlijdt gaat de tiara naar prinses Ragnhild, de oudste dochter van koning Olav V. Zij draagt het tiara regelmatig, waaronder op de huwelijksdag van Harald en Sonja in 1968 en de huwelijksdag van Haakon en Mette-Marit in 2001. In 2012 overlijdt Ragnhild en komt het juweel terug in de familie. De tiara is in het bezit gekomen van de kinderen van prinses Ragnhild, zij hebben de tiara uiteindelijk geschonken aan prinses Ingrid Alexandra voor haar achttiende verjaardag.
Beeld: ANP / Ida Bjørvik, The Royal Court
Geschreven door
Renée Prenger