Prinses Irene over haar huwelijk en geloof: "Ik vind niet dat je zoiets belangrijks voor een ander kunt doen"
De overstap van prinses Irene naar de katholieke kerk wordt door velen gekoppeld aan haar huwelijk met de Spaanse Carlos Hugo. Maar de reden daarvoor ligt ergens anders, vertelt Irene in een persoonlijk interview.
Prinses Irene is gelovig opgevoed door haar ouders, prinses Juliana en prins Bernhard. In haar jonge jaren gaf dat geloof een gevoel van bescherming en vertrouwen. "Dat vertrouwen ben ik nooit kwijtgeraakt. Maar wat het was, wist ik niet", vertelt Irene in het EO-programma Adieu God?. Een lange, persoonlijke geloofsreis volgde.
Catechisatie en belijdenis
Als kind ging Irene naar de kerk. Omdat het 'erbij hoorde' volgde ze catechisatie in Nederland, een soort onderwijs in de protestants christelijke geloofsleer. Haar geloofsbelijdenis (openbaar getuigenis afleggen van het geloof, meestal tijdens een kerkdienst) stelde Irene nog even uit omdat ze het nog te vroeg vond. Toen de prinses voor een jaar naar Zwitserland ging om Frans te leren, zette zij de catechisatie op eigen initiatief voort. Dáár heeft Irene ervoor gekozen om belijdenis te doen. "Mijn ouders kwamen over, het was een zonnige dag en we zagen de Mont Blanc in de verte. Het was heel bijzonder, echt een feest."
Lees verder onder de foto.
De prinses merkte dat ze het Heilig Avondmaal lastig vond. Daar wordt het lijden van Jezus Christus met het eten van brood en drinken van wijn herdacht. Verschillende kerkgemeenten hanteren verschillende voorwaarden om hier aan deel te mogen nemen. "Hoe weet ik of ik daar geschikt voor ben? Of ik dat wel verdiende. Dat vond ik wel heel moeilijk. Ik vond het zwaar. Je moest geen zonden hebben. Dat heb ik erg losgelaten. We zijn niet zondig, we kunnen wel slechte dingen doen", vertelt Irene.
Biechten
In de Katholieke Kerk voelde het voor prinses Irene allemaal lichter en minder zwaar dan in de Protestantse Kerk. Dat is ook de reden voor haar overstap. "Je kunt altijd biechten. Je bent niet perfect. Je kan niet perfect zijn." Dat gaf Irene meer vrijheid binnen haar geloof. Biechten deed Irene ook, maar meer in de vorm van een gesprek met de priester.
Lees verder onder de foto.
Huwelijk met prins Carlos Hugo
In 1964 deed prinses Irene een hoop stof in Nederland opwaaien. Door haar overstap naar het katholicisme werd de vraag of Irene nu nog wel troonopvolger mocht zijn ter discussie gesteld. Daarbij kwam de aankondiging van haar verloving met de Spaanse Carlos Hugo de Bourbon Parma, die aanspraak maakte op de Spaanse troon. Het is volgens de prinses absoluut niet waar zij vanwege haar huwelijk met Carlos Hugo katholiek is geworden. "Ik vind niet dat je zoiets belangrijks voor een ander kunt doen om iemand te pleasen."
Lees verder onder de foto.
"Meisje, dat moet je maar niet doen"
Toch was Irene's tijd binnen de katholieke kerk niet altijd even makkelijk. Haar huwelijk met Carlos Hugo eindigde in een echtscheiding. Van de kerk mocht de prinses niet meer deelnemen aan de communie, een onderdeel van de mis waarbij het Laatste Avondmaal wordt herdacht. En dat raakte Irene: "Toen ik een kerk binnenliep zei de priester, die mij en mijn situatie kende 'meisje, dat moet je niet doen'. Dat was voor mij het einde. Dit is niet goed". Hierna vetrok Irene uit de kerk.
Lees verder onder de foto.
Irenes beeld van God
De vervelende reactie van de kerk op Irenes scheiding betekende niet dat er voor haar niets meer was. Het woord 'God' gebruikt ze niet meer. "Op den duur ging ik nadenken, kijken, voelen. Wat we God noemen is zó immens. In elk grasblaadje zit een licht, een leven. Alles is zo groot, zo mooi, zo perfect. Dát is dat. Dan kan ik het geen naam meer geven. Het beeld dat wij van God geschapen hebben, is voor mij te klein."
Overweldigende ervaring
Waar 'gelooft' prinses Irene dan wel in? Ze vindt het lastig om er de juiste woorden aan te geven, maar de basis ligt in de natuur. Het is geen geheim dat Irene graag in de natuur te vinden is. Dat was vroeger al zo: "Ik had een eigen plekje in het park van Soestdijk waar ik alleen was. Daar was ik mezelf." Na een overweldigende ervaring in de bergen, vlak na haar scheiding, is de verbinding met de natuur steeds meer gegroeid. "Ik denk dat ik 'dat' heb ontmoet op dat moment."
Lees verder onder de foto.
Kijk het volledige interview met prinses Irene in Adieu God? terug via deze link.
Ook interessant om te lezen: prinses Irene over de aanwezigheid van overleden geliefden.
Schitterende Blauw Bloed-dag op Paleis Soestdijk
Beeld: ANP/ EO
Geschreven door
Jeanine van Nieuwkoop-Steenhoven
